Οι Κάννες για πρώτη φορά έδωσαν Χρυσό φοίνικα σε μια ταινία λεσβιακού πάθους. Στην Ιταλία όμως νεαροί γκέι αυτοκτονούν μη μπορώντας να αντέξουν την ομοφοβική πίεση. Ο Θόδωρος Ανδρεάδης Συγγελάκης στην ανταπόκριση του αντιτάχθηκε στους βάρβαρους χλευασμούς των ανεγκέφαλων, αποκαλύπτοντας ότι και ο ίδιος είναι γκέι.
Τις ίδιες εκείνες μέρες το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι η Ελλάδα παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα των ομόφυλων ζευγαριών. Το ραντεβού λοιπόν με την Άρτεμη αποκτούσε για μένα άλλη αξία. Η αλήθεια είναι ότι αναζητώντας την Ελληνίδα Αντέλ ακούσαμε τις ιστορίες πολλών κοριτσιών προς Θεού όμως, με κλειστές τις κάμερες. Άλλωστε στην Ελλάδα, αν εξαιρέσουμε μερικές τολμηρές ακτιβίστριες, οι λεσβίες δεν εμφανίζονται, υπάρχουν μόνο σε ανέκδοτα και φαντασιώσεις.
Άλλωστε το έχει πει και ο Τσαρούχης ότι «μικροί και ηλίθιοι υπάρχουν σε όλες τις σεξουαλικές ομάδες».
Έχω παίξει και ξύλο, επειδή δεν άρεσα. Όταν έφυγα μετά από το μουσικό Γυμνάσιο, πήγα στα Σεπόλια σχολείο, κι εκεί ήταν ακόμη πιο δύσκολη, γιατί ήταν πολύ ομοφοβική γειτονιά. Εκεί μια μέρα, πάλι κάτι παιδιά θεώρησαν αστείο, να με περιμένουν στο προαύλιο, να μου ρίξουν ντομάτες, αλεύρι, αυγά, και νερό.