Οι πιστοί μουσουλμάνοι, αυτές τις μέρες,  από το ξημέρωμα μέχρι τη δύση του ήλιου, δεν βάζουν ούτε νερό, ούτε φαγητό στο στόμα τους. Εξαίρεση αποτελεί ο γιος τους ο Μοχάμετ. Το μεσημέρι ζαλίστηκε και ο Ραφάτ έδωσε την άδεια να φάει κάτι. Τα υπόλοιπα παιδιά της οικογένειας όμως, ο Μένι, η Χάγκα και η Φατμέ ακολουθούν πιστά τις εντολές του πατέρα.

Η Φατμέ αυτό το καλοκαίρι έγινε γυναίκα άρχισε δηλαδή η περίοδος της. Αυτό δεν άλλαξε καθόλου τα παιχνίδια της, άλλαξε όμως τη ζωή της.

Την πρώτη μέρα του σχολικού έτους η Φατμέ ήταν όλο χαρά. Στο Δημοτικό ήταν καλή μαθήτρια και τώρα που θα πήγαινε στο Γυμνάσιο, θα πλησίαζε λίγο περισσότερο το όνειρό της. Να γίνει γιατρός και να επιστρέψει στην Αίγυπτο που όπως λέει, υπάρχουν, πολλά άρρωστα παιδιά. Χάρηκε λοιπόν όταν άκουσε το κουδούνι, αλλά ο Γυμνασιάρχης, της επιφύλασσε μια έκπληξη. Η Φατμέ δεν θα μπορούσε να παρακολουθήσει τα μαθήματα αν δεν έβγαζε τη μαντίλα.