Η ιστορία ξεκινά το ‘22. Μικρασιατική καταστροφή. 1000 οικογένειες φτάνουν στη Θήβα. Στην αρχή φιλοξενούνται σε αποθήκες και εκκλησίες. Οι φαμίλιες χωρίζονται μεταξύ τους με μπερντέδες. Σιγά σιγά όμως τα 26 στρέμματα που παραχωρεί το κράτος στους πρόσφυγες, γεμίζουν πετρόχτιστα.  

Τα πρώτα χρόνια τα σοκάκια είχαν μόνο γυναίκες, γέρους και παιδιά. Οι άντρες είχαν χαθεί στον πόλεμο. Έστω και έτσι όμως ο συνοικισμός των προσφύγων  έγινε σύντομα ξακουστός για τις μυρωδιές και τις μουσικές του.