Πόσο γρήγορα ξεχνιέται ένας θάνατος; Τρεις θάνατοι; Ή μήπως τέσσερις; Γιατί η Αγγελική ήταν έγκυος στον 4ο μήνα.
Και ποιος θυμάται τα δύο άλλα ονόματα; Τον Νώντα και την Παρασκευή. Ούτε ένα σύνθημα δε γράφτηκε γι αυτούς.
Και όμως εκείνη η μέρα ξεκίνησε με συνθήματα. Τετάρτη 5 Μαΐου του 2010.
Πανελλαδική απεργία. Στην Αθήνα όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στο Σύνταγμα. Κάποιοι όμως είχαν τα δικά τους σχέδια.
Υπάρχουν μέρες που τίποτα δεν προμηνύει την καταιγίδα, τη φωτιά, την καταστροφή. Μια τέτοια μέρα ήταν και η Τετάρτη 5 Μαΐου του 2010. Η μέρα που θα μείνει στην ιστορία για τους νεκρούς της.
Κατέβηκα με ένα πυροσβεστήρα και τότε μου απευθύνθηκε ο εισβολέας λέγοντας θα σε κάψω.